Mascha de Jong

Kreun. 04.45 uur, de wekker gaat af. Buiten is het aardedonker. De stad ligt er volkomen verlaten bij. Over drie kwartier begint ’Daybreaker’ in Club Abe aan de Amstelstraat. Een ochtend compleet losgaan in feestelijke kleren op muziek, wat yogaoefeningen erbij, en zelfs een mindfullness-momentje voordat de werkdag begint. Oh ja, en het thema is Glitter en Gletsjers, dus een skibril moet ook nog van de zolderkamer gehaald worden. Welke onverlaat bedenkt zoiets op zo’n onchristelijk uur?

Jochem van Hessen (30) en Floris van der Linden (29) grijnzen. Zij dus. Zelf konden ze ook niet geloven dat midden in de nacht opstaan om uit je dak te gaan, zou werken. Dus hup, op het vliegtuig naar New York om het aan den lijve te ondervinden. Van der Linden, die tot 2016 hockeyinternational was en tegenwoordig gespecialiseerd is in team performance en lezingen geeft bij bedrijven: „Het feest in New York was op een boot en er kwamen gewoon achthonderd mensen op af, die er een ongelofelijk mooie ochtend van maakten. Natuurlijk zijn die Amerikanen nog meer uitgesproken dan wij. Maar we waren verkocht en wisten: zoiets willen we ook in Amsterdam.”

Hongkong, Londen, Parijs en een handvol Noord-Amerikaanse steden als Los Angeles, San Francisco en Montreal gingen de afgelopen drieënhalf jaar voor. Afgelopen zomer maakte ook het Amsterdamse publiek kennis met de wereldwijde beweging. Honderden geïnteresseerden kwamen op de nieuwe, trendy ochtendfeesten af in Club Nyx, Tolhuistuin, Chicago Social Club en Supperclub. Het vijfde evenement, gisteren in de onlangs weer geopende Club Abe, lag volgens de organisatie het dichtst bij de sfeer die zij voor ogen hebben: een open, vriendelijke omgeving, waarin mensen niet alleen naar elkaar gluren, maar swingend de grootste lol met elkaar hebben. En ja, dat moet allemaal zo vroeg mogelijk op de dag.

Die atmosfeer lijkt bijna opgelegd. Ergens is dat ook wel zo. Lifecoach Jochem van Hessen, die met zijn bedrijf Energy Up gespecialiseerd is in het vitaal maken van werknemers, houdt in de club samen met een groep vrijwilligers een strak draaiboek aan – typisch voor de Daybreakercommunity – waarin zelfs het knuffelen wordt geregisseerd. „We streven naar een ongedwongen, open sfeer. Die bereik je met een goede voorbereiding. Om de zoveel tijd wordt er toegewerkt naar een ’wauw’-momentje, met bijvoorbeeld trommelaars, confetti of zelfs de stilte. We lopen ook rond, spreken zoveel mogelijk mensen aan, zelfs als het misschien niet onze types zijn, om te zorgen dat iedereen zich gezien voelt. Het maakt namelijk niet uit wie of wat je bent. Als je hier maar lekker jezelf bent.”

In het nachtleven is dat gevoel gemakkelijker op te roepen met drank en drugs. Dergelijke genotsmiddelen zijn compleet overbodig bij Daybreaker. De drang om te dansen en gek te doen moet je gewoon uit jezelf persen. Desnoods met een kop koffie, een sapje of een bakje muesli, dat gratis wordt aangeboden. Gangmaker Pouline, alias MC Pelvis: „De eerste keer vond ik het megaspannend. Zou ik het voor elkaar krijgen mensen aan het dansen te krijgen? De tweede keer hoefde ik de leuke muziek maar te horen om er gelijk weer in te zitten. Iedereen komt namelijk voor hetzelfde: een feestje bouwen.”

Een rondje langs het dansende publiek in club Abe leert ook dat geen aanwezige het feest gebruikt als een soort afterparty. De best uitgedoste feestganger, met zonnebloembril, vertelt dat ook zijn wekker rond halfvijf afging. „Ik hoorde over dit feest van mijn yogalerares. Natuurlijk denk je bij het horen van de wekker ’waarom doe ik dit?’, maar nu ik er ben, maakt het me heel erg blij.” Een van de vrijwilligers, die Jochem en Floris bijstaat: „We hebben bij een eerder feest een clubmanager gehad, die wel uit de nacht kwam. Dat was zo’n gekke gewaarwording. Die dronk om 7 uur nog even een biertje weg. Iedereen zat gek naar hem te kijken. Het paste totaal niet.”

Jet van Hessen stuurt aan op zoveel mogelijk lachende gezichten tijdens de ochtendsessies. De zakenpartner van broer Jochem bij Energy Up is eveneens coach en ziet in de winter dat veel mensen moeite hebben om het leven vrolijk tegemoet te treden. „Iedereen zit op zijn telefoontje, er is steeds minder échte connectie. Dat baart mij wel zorgen, ja. Mensen verliezen het contact met elkaar. Wij proberen dat met onze feestjes terug te brengen. Door de open sfeer dans je met onbekende mensen alsof het je beste vrienden zijn.”

Twee hardloopvriendinnen, eind veertig, gaan ’all the way’ en liggen vanaf de start met het yoga-uurtje op de discovloer. Wilma: „Ik werd op het laatste moment meegevraagd. Ik zei dat ik ervoor zou zorgen dat ik wat eerder zou stoppen met werken. Dan zou half zes yoga wel moeten lukken. Later begreep ik pas dat het halfzes ’s ochtends was. Toen had ik dus al ja gezegd.”

Al swingend op muziek van Kool and the Gang heeft Wilma haar vriendin lang en breed vergeven. „Ik vind het echt zo’n grappig fenomeen. Dit is iets waar mensen naar op zoek zijn: echte gezelligheid in een vriendelijke sfeer. Straks nog even een dutje doen? Welnee, ik ga door naar mijn werk. Ik val vanavond wel wat eerder in slaap.”

Van Hessen legt uit: „Het dansen maakt iets los in mensen. Juist door compleet nuchter zoveel plezier te hebben, brengen mensen hun dag sowieso een stuk vrolijker door.”

Joyce, die alle vijf edities meemaakte: „Ik kom echt wel later binnen dan half zes, zeg maar rond zeven uur, omdat ik daarna gewoon de hele dag moet werken. Maar ik merk aan mezelf dat ik daarna niet heel moe ben, maar in plaats daarvan juist veel meer open sta voor mijn omgeving. Ik heb vaak hele leuke gesprekken met mijn collega’s. Misschien komt dat ook wel, omdat ik ze een mooi verhaal te vertellen heb. De ochtend heeft me dan natuurlijk al allerlei avonturen opgeleverd. Wie kan nou zeggen dat-ie met een levensgrote Olaf uit Frozen heeft gedanst?”

Ze vervolgt: „Maar ik heb werkelijk het gevoel dat er endorfines en zo in mijn lijf worden aangemaakt. Ik ben van mezelf niet echt een extravert persoon, maar als ik van dit soort feestjes doorfiets naar mijn werk, is de dag gelijk een stuk leuker.”

Jochem van Hessen: „Kijk, daar doen we het dus voor.”

Het volgende Daybreakerfeest vindt plaats op 14 februari. Logisch, dat het dan om liefde draait. De locatie wordt later bekend.